Op 15 september 2020 kwam mijn non-fictieboek Dit is geen vrouwenboek (DIGV) uit bij HarperCollins Holland. In mijn boek gebruik ik computeranalyses van honderden romans en enquêtes onder nog meer lezers, om aan te tonen waarom vrouwelijke schrijvers blijven achterlopen op hun mannelijke collega’s.
Dit is geen vrouwenboek ontving veel aandacht. De Groene Amsterdammer vergeleek me met een enthousiaste biologieleraar die een karkas ontleedt. Neerlandistiek-blog Neder-L wijdde twee artikelen aan het boek, in een van deze werd het boek ‘het granieten rotsblok’ genoemd waar de genderdiscussie tegenaan gehouden kan worden. Maar mijn grootste trots is dat een groep vrouwelijke schrijvers, met onder anderen Manon Uphoff, Shantie Singh en Sanneke van Hassel, het platform Fixdit.nu heeft opgericht, dat aandacht vraagt voor vrouwelijke schrijvers in de volle breedte, om te zorgen dat de witte, veelal heteroseksuele man eindelijk het podium mag gaan delen met alle vrouwen die het verdienen. De oprichting van dit platform is mede veroorzaakt door de stof die mijn werk deed opwaaien.
Proefschrift Reading beyond the female
Dit is geen vrouwenboek is (deels) gebaseerd op mijn proefschrift over de achterstand van vrouwelijke schrijvers, in Nederland en daarbuiten. Dit Engelstalige proefschrift is vrij beschikbaar via de Universiteit van Amsterdam. Ik heb daarnaast tijdens mijn promotietraject enkele blogposts in het Nederlands geschreven over mijn onderzoek:
- Met een computer literaire kwaliteit onderzoeken is niet zo gek als het lijkt
- Afwezige verschillen v/m in literaire schrijfstijl? Een snufje nuance
- Literaire vrouwen aan de macht?
Romans in Dit is geen vrouwenboek
De meeste romans staan in lijsten achterin het boek, maar de lijst van de romans uit mijn onderzoeksproject paste niet. Dus bij dezen de lijst met 401 romans van The Riddle of Literary Quality (pdf).